کی‌یِرکِگور، سورِن اوبو (Soren Aabye Kierkegaard، 1813-1855 م) فیلسوف، متفکر دینی و نویسندۀ دانمارکی است که در آثارش هستی و وجود انسان (اِگزیستِنس) را مورد توجه قرار داده و به حالات درونی و اعمال فردی انسان بیشتر از جستجو در عالم خارج پرداخته است. این نظرگاه سبب شده است که او پیشرو اندیشه و فلسفۀ اصالت وجود (اگزیستانسیالیسم) شمرده شود. کی‌یرکگور در نوشته‌هایش به تندی از آیینهای سختگیرانۀ کلیسا انتقاد کرده و معتقد است این آیینها آزادی و اختیار را از انسان سلب می‌کند.

کُنفوسیوس (Confucius، حدود 551 – 479 ق م) بزرگ‌ترین، بانفوذترین متفکر و رهبر معنوی چین است. اندیشه‌های او در فرهنگ و تمدن کشورهای آسیای شرقی تأثیر بسیار داشته است.

کِندی، اَبویوسف یَعقوب‌‌بن اِسحاق (حدود 260 – 185ﻫ ق) نخستین فلسفه‌پژوه برجستۀ عرب مسلمان است که در دانشهای ریاضی و طبیعی نیز آثاری مهم دارد. تاریخ‌نویسان به‌‌سبب گستردگی دانش او در فلسفه او را فیلسوف‌العرَب نامیدند.