لَنف مایعی است که در دستگاه لنفاوی بدن انسان جریان دارد. دستگاه لنفاوی در ارتباط با دستگاه گردش خون است. مایع لنفاوی از آب، گلبولهای سفید خون، پروتئین، قند و دیگر مواد موردنیاز بدن تشکیل شده است. دستگاه لنفاوی شامل مجموعهای از مجاری و مویرگهای لنفی، گرهها یا غدد لنفی و اندامهای لنفی است. کارکرد دستگاه لنفاوی بازگرداندن مواد از بافتها به گردش خون و کمک به دستگاه ایمنی برای از میان بردن ویروسها، باکتریهای بیماریزا و سلولهای سرطانی در تمامی بافتهای بدن است. لنف از خون سرچشمه میگیرد. بخشی از آب و مواد محلول در پلاسمای خون از مویرگها خارج و در فضای میان سلولها پراکنده میشود، مایع میان سلولها از راه مجاری کوچک و نفوذپذیر لنفی جذب میشود و لنف را میسازد. لنف با بازگرداندن آبِ میان سلولها به گردش خون، تعادل مایعات در بدن را حفظ میکند. چنین فرایندی به اندازهای مهم است که بدون آن، ظرف 24 ساعت مرگ اتفاق میافتد. لنف همچنین چربیهایی را که رودۀ باریک جذب کرده است به گردش خون میریزد. دستگاه لنفاوی در همۀ مهرهداران وجود دارد. بسیاری از بیمهرگان همولنف دارند که مایعی شبیه لنف است.
لامارک عنوانِ ژان باتیست پیر آنتوان دو مونه شوالیه دو (Jean Baptiste Pierre Antoine de Monet chevalier de Lamarck، 1829-1744 م) زیستشناس مشهور فرانسوی و ابداعکنندۀ کلمۀ بیولوژی (زیستشناسی) برای این علم است. لامارک بهسبب نظریهاش که صفات اکتسابی میتوانند به صفات ارثی تبدیل شوند، شهرت یافت، اما این نظریه بعدها رد شد.
نگاه کنید به ژنتیک، سلول
اَسیدهای نوکِلئیک مولکولهایی بسیار پیچیده هستند که در هسته و سیتوپلاسمسلول یافت میشوند. کار آنها انتقال ویژگیهای ارثی از نسلی به نسل دیگر، ساختن پروتئینها و تنظیم و کنترل همۀ اعمال حیاتی سلول است. بههمینسبب آنها را مولکولهای حیات نیز نامیدهاند.
اسیدهای آمینه گروهی از اسیدهای آلی هستند که پروتئینهای جانداران را میسازند. هر اسید آمینه از اتمهای کربن، اکسیژن، هیدروژن و نیتروژن ساخته شده است. در بعضی از آنها گوگرد هم یافت میشود.
اُسمُز گذشتن مایعها یا گازها از راه پرده یا غِشایی نیمهتَراوا است. هرگاه پردهای نیمهتراوا دو محلول با غلظتهای متفاوت را از هم جدا کرده باشد، حلاّلِ محلولِ رقیقتر از پرده میگذرد و وارد محلول غلیظتر میشود. در نتیجه، محلول غلیظ کمکم آنقدر رقیق میشود تا سرانجام غلظت دو محلول یکسان شود.