اتاق بازرگانی سازمانی است مستقل که از نمایندگان بازرگانان و صاحبان صنایع برای پیشرفت بازرگانی و صنعت و هماهنگی دولت و بخش خصوصی در این زمینه‌ها تشکیل می‌شود. هدف این سازمان گسترش کارهای بازرگانی و صنعتی و حفظ منافع بازرگانان و صاحبان صنایع است.

اتحادیۀ اروپا از همبستگی بعضی از کشورهای اروپایی برای به کارگرفتن روشی یگانه در سیاست و اقتصاد شکل گرفته است. این اتحادیه در سال 1993م، با شرکت دوازده کشور اروپایی عضو جامعۀ اروپا تأسیس شد. نشان اختصاری آن EU است که از حرف اول دو واژۀEuropean Union گرفته شده است.

اتحادیۀ صِنفی گروهی سازمان‌یافته است از افراد یک صِنف که پیشه و کار همسان دارند، مانند کارگران یک رشتۀ صنعتی یا دارندگان شغل یا حرفه‌ای خاص که برای حفظ حقوق مادی و معنوی اعضای صنف پدید می‌آید. کوشش در راه تعیین دستمزد یا سود مناسب، تعیین مدت زمان کار روزانه متناسب با نوع کار، بهبود محیط و شرایط کار، فراهم کردن امنیت شغلی، گسترش بازار کار، تأمین خدمات رفاهی و بهداشتی و حقوق دورۀ بیماری و ازکارافتادگی برای اعضای صنف از جمله هدفهای هر اتحادیۀ صنفی است. سبب پیدایش اتحادیۀ صنفی آن است که تک‌تک افراد یک صنف، به‌تنهایی، نمی‌توانند در برابر کارخانه‌داران ، کارفرمایان، بازرگانان بزرگ و گاه دولت از حق خود دفاع کنند. از‌این‌رو، افراد یک صنف در سازمانی گرد هم می‌آیند و برای رسیدن به خواسته‌های خود همفکری و همکاری می‌کنند. اتحادیۀ تراشکاران، اتحادیۀ پسته‌کاران، اتحادیۀ تاکسی‌رانان، اتحادیۀ نانوایان، اتحادیۀ حلبی‌سازان و اتحادیۀ کامیون‌داران نمونه‌هایی از اتحادیه‌های صنفی در ایران هستند. گاهی به‌جای کلمۀ اتحادیۀ صنفی، واژۀ سَندیکا، که واژه‌ای فرانسوی است، به کار برده می‌شود.