آزَر در قرآن مجید، نام پدر و در تفسیرهای شیعی، نام عمو و در بعضی از تفسیرهای قرآن، نام جَدّ پدری یا جدّ مادری حضرت ابراهیم(ع) است که بت‌پرست و بت‌تراش بود و ابراهیم را از خداپرستی منع می‌کرد. به‌همین‌سبب، ابراهیم آزر را از گمراهان شمرد و برای او از خداوند آمُرزِش خواست. نام پدرِ ابراهیم را در بعضی از کتابهای اسلامی عازِر و در تورات، کتاب دینی یهودیان، تارَح نوشته‌اند. علی سلطانی گردفرامرزی
آدَم در قرآن و کتابِ مُقَدَّس (مجموعۀ نوشته‌های دینی یهودیان و مسیحیان) نخستین انسانی است که خداوند آفرید. بنابر آیه‌های قرآن، نخستین پیامبر است و به‌همین‌سبب او را حضرت آدم (ع) نیز نامیده‌اند. در کتابهای اسلامی به لقبهای گوناگون از آدم یاد شده است مانند اَبوالَبشر، یعنی پدر آدمیان و خَلیفﺔُ‌الله، یعنی نمایندۀ خداوند.
آخوند خراسانی، محمدکاظم (1329-1255ﻫ ق) فقیه بزرگ، مرجع تقلید و از رهبران سیاسی دورۀ مشروطیت بود.
نگاه کنید به معاد
کُربَن، هانری (Henry Corbin، 1903-1978 م) متفکر، پژوهشگرِ فلسفه و ایران‌شناس فرانسوی است. آثار او در شناخت حکمت باستانی ایران و پیوند آن با اندیشۀ شیعی و عرفان اسلامی اهمیت دارد.
کُتُب اَربعه مجموعۀ چهار کتاب مرجع است به زبان عربی در زمینۀ حدیثها و اخبارِ شیعۀ امامیه به نامهای کافی، مَنْ لا‌یَحضُرُهُ الفَقیه، تَهذیبُ‌الاَحکام و اِستبصار که نوشتۀ سه تن از فقیهان نامدار شیعه کُلینی، اِبنِ‌بابِوَیه (شیخ صدوق) و شیخ طوسی است. کتب اربعه مهم‌ترین منبع احکام و عقاید شیعۀ امامیه است.