طالبوف، عبدالرحمان تبریزی (1329-1250 ﻫ ق) نویسنده و از پیشگامان تجددخواهی در ایران است. کتاب احمد (سفینۀ طالبی) و مسالک‌المحسنین از مشهورترین آثار اوست.
طاهباز، سیروس (1377-1318 ﻫ ش) نویسنده، مترجم، ویراستار، روزنامه‌نگار ایرانی و گردآورندۀ آثار نیما یوشیج است. او دهها نوشته و ترجمه در حوزۀ ادبیات کودکان دارد.
طَبَری ( تبری) نام یکی از زبانهای ایرانی و شاخه‌ای از زبانهای ایرانی شمال غربی است که مردم طبرستان با آن سخن می‌گفتند. به زبان طبری مازنی، مازرونی و مازندرانی نیز می‌گویند. امروزه گویشهای گوناگون طبری در مازندران، بخشهایی از استانهای گلستان (در گرگان)، سمنان (در شهمیرزاد)، تهران (در رودبار قصران شمیرانات) و نیز شمال استان البرز (در شهرستانک) رواج دارد و بیشتر مردم به این زبان سخن می‌گویند. نام زبان طبری برگرفته از نام سرزمین طبرستان است.
طبری، احسان (1368-1295 ﻫ ش) پژوهشگر و نویسندۀ ایرانی است. او بیش از چهل سال از نظریه‌پردازان و رهبران فکری حزب تودۀ ایران بود.
طَنز شیوه‌ای است برای بیان مقصود در هنر و ادبیات که غیرمستقیم نابسامانیهای اجتماعی و حقایق جامعه را به‌شکل خنده‌آور و تفکربرانگیز مطرح می‌کند و نیز نشان دادن نکته‌های ظریف از شیوه‌ها و رفتارهای معمولی مردم به‌صورتی که سبب خنده و شوخی می‌شود و تنشها را کاهش می‌دهد.
طوطی‌نامه کتابی است به زبان فارسی با مجموعه‌ای از داستانهای عامیانه. اصل این اثر هندی و به زبان سانسکریت است از نویسنده‌ای ناشناس. نام این کتاب به زبان سانسکریت شوکه سپتتی به‌معنای هفتاد داستان طوطی است.