آذَر در دین زَردُشتی یکی از ایزدان، یعنی فرشتگان اَهورَمَزدا، خدای بزرگ ایرانیان باستان و زردشتیان است. زردشتیان او را پسر اهورمزدا و ایزدِ نگهبانِ آتش می‌دانند. عقیده دارند که آذر (آتش) در حرارت بدن، رُستنیها و چو‌بها و برقی که از ابرها می‌جَهَد و برای کشتن دیوِ خُشکی زبانه می‌کشد نیز وجود دارد. اعتقاد دارند که ایزد آتش، به‌یاری فرشتۀ اردیبهشت، دیوهایی را که فرو باریدن باران را به تأخیر می‌اندازند از میان می‌بَرَد.
نگاه کنید به آتشکده
آبان در دین زردشتی یکی از ایزدان، یعنی فرشتگان اَهورَمَزدا، خدای بزرگ ایرانیان باستان و زردشتیان، است. زردشتیان آبان را ایزدِ نگهبان آب می‌دانند. در نوشته‌های پهلوی، آبان ایزد پاک‌کنندۀ زمین نیز نامیده شده است.
کَرتیر (کردیر) روحانی زردشتی است که در قرن سوم میلادی در سالهای آغازین سلسلۀ ساسانیان می‌زیسته است. در کتابهای قدیمی تاریخی و در سنت و فرهنگ زردشتی از او یاد نشده، اما در نوشته‌های مانوی شرحی دربارۀ او آمده است. آگاهی دربارۀ او از کتیبه‌های نقش رستم، سرمشهد و نقش رجب به‌دست آمده است. کتیبه‌های شاپور اول در کعبۀ زردشت و کتیبۀ نرسی در پایکولی (در کردستان عراق)، سندهای دیگری است که از کرتیر خبر می‌دهد.
فَرَوَهَر یا فَرَوَشی نمادی است مربوط به فرهنگ ایرانی در دوران باستانِ تاریخِ ایران. بنابر عقیدۀ ایرانیان باستان و نیز زردشتیان امروزی فروهر یکی از پنج بخش وجود انسان است؛ این بخشها عبارت‌اند از: تَن، جان، روان، اَدوِنَک (آینه) و فَروَهَر.
- 1
- 2