غافِر (المؤمن) نام چهلمین سورۀ قرآن کریم است که در مکه بر پیامبر اسلام(ص) نازل شده و 85 آیه دارد. غافر از صفات خداوند به‌معنی آمرزندۀ گناه است و پیام رحمت و مغفرت الاهی را دربردارد. نام این س از آیۀ سوم آن گرفته شده است. نام دیگر این سوره المؤمن است که اشاره به داستان مردی مؤمن از خاندان ‌فرعون دارد.

غَنا كشورى است در غرب قارۀ افریقا. از شمال غربی و شمال به بورکينافاسو، از شرق به توگو، از جنوب به خليج گينه در اقیانوس اطلس و از غرب به ساحل عاج محدود است. مساحت غنا 533 238 كيلومترمربع است. این کشور تا سال 1957 م، ساحل طلا نامیده می‌شد.

غَوّاصی (ژرف‌روی) مهارتِ فرورفتن و ماندن در زیر آب است با نگه‌ داشتن نفس یا نفس کشیدن با لولۀ تنفسی یا وسایل تنفس مصنوعی. فرورفتن در آب و نگه‌ داشتن نفس قدیمی‌ترین و ساده‌ترین روش غواصی است. غواصی برای همۀ گروههای سنی مناسب است و معمولاً در رودخانه، دریاچه و اقیانوس انجام می‌شود.

غَفاری، ابوالحسن (صنیع‌الملک،1283-1229 ﻫ ق) نقاش ایرانی دورۀ قاجاریان، مؤسس نخستین مدرسۀ نقاشی دولتی و پیشگام چاپ روزنامۀ مصور در ایران است. او در به تصویر کشیدن حالات چهرۀ افراد مهارت داشت.

غوريان سلسله‌اى از امیران محلى ايرانى بودند كه در سرزمين غور فرمانروایی مستقل داشتند و از سال 543 ﻫ ق با تسلط بر غزنه (غزنین) و شهرهای اطراف حکومتی توانا و مستقل تشکیل دادند. این سلسله در 612 ﻫ ق به‌دست خوارزمشاهیان برافتاد. سرزمين غور ميان هرات و شمال غربى غزنه و تخارستان (در مسير بالاى آمودريا) قرار داشت كه امروزه بخشی از افغانستان است. غوریان را آل شَنْسَب یا شنسبانیان نیز نامیده‌اند.

غاز پرنده‌ای است مهاجر و آبزی از راستۀ غازسانان و خانوادۀ مرغابی. غازها در نیم‌کرۀ شمالی در تالابها، باتلاقها، چمن‌زارها و زمینهای زراعی نزدیک آب زندگی می‌کنند و حدود 20 گونه‌اند. در ایران 5 گونه غاز مهاجر با نامهای غاز پیشانی سفید، غاز پیشانی سفید کوچک، غاز خاکستری، غاز پازرد و عروس غاز دیده می‌شوند. غازها می‌توانند روی آب بمانند و از ماهیها تغذیه کنند.