قَهوه درختچه‌ای همیشه‌سبز و بومی منطقه‌های گرمسیر افریقا و آسیاست. تاکنون در جهان، بیش از 25 گونه قهوه شناسایی شده است که بیشتر آنها به‌صورت خودرو در منطقه‌های گرمسیر نیم‌کرۀ شرقی می‌رویند. قدیمی‌ترین گونۀ شناخته‌شده و کاشته‌شدۀ این گیاه قهوۀ عربیکا است که امروزه بیشتر در امریکای لاتین کاشته می‌شود. از دانه‌های بوداده و آسیاب‌شدۀ گیاه قهوه نوعی نوشیدنی به‌نام قهوه تهیه می‌شود که از رایج‌ترین نوشیدنیهای جهان است.

قَلعه (دِژ) بنایی مستحکم و استوار است که بیشتر برای مقاصد نظامی، چه دفاع از شهرها و سرزمینها و چه هجوم و کشورگشایی، ساخته می‌شد. قلعه‌ها شکلها و مساحتهای گوناگون داشتند. بقایای بیش از پنج‌هزار قلعه در دشتها، کویرها و کوهستانهای ایران به‌جا مانده است. واژۀ قلعه شکل عربی‌شدۀ کَلا در فارسی میانه است. این واژۀ فارسی به‌صورت کَلات و کَلاک نیز به کار می‌رفت. کلمه‌های ‌دژ و ارگ نیز با اندک تفاوتهایی، معادل قلعه یا کلا در متون فارسی به‌کار رفته است.

قَلَمزَنی هنر کَندَن نقش و نگار روی اشیای فلزی با استفاده از چکش و انواع قَلَم است. مس به‌سبب نرمی و قدرت شکل‌پذیری در قلمزنی کاربرد بسیار دارد. طلا و نقره و آلیاژهایی مانند برنج (مخلوط مس و روی) و وَرشو (مخلوط مس، نیکل و روی) نیز در قلمزنی استفاده می‌شوند.

قَلَمکارسازی ایجاد نقش به رنگهای مختلف روی پارچۀ ساده با مُهر و قالبهای مخصوص است. از پارچۀ قلمکار، سفره، پرده، روتختی، رومیزی، دامن، پیراهن و کیف درست می‌کنند.

قفقاز سرزمینی کوهستانی است در جنوب غربی آسیا، در مرز اروپا که از شمال به اراضی پست کوما ـ مانیچ در روسیه، از شرق به دریای خزر، از جنوب به ایران، از جنوب غربی به ترکیه و از غرب به دریای سیاه و دریای آزوف محدود است. مساحت قفقاز 000 440 کیلومترمربع است.

قَلع (Tin) عنصری است شیمیایی با نماد Sn، عدد اتمی 50 و عدد جرمی 7/118. نقطۀ ذوب قلع 97/231 درجۀ سلسیوس (C°) و نقطۀ جوش آن C° 2602 است. قلع دو نوع سفید و خاکستری دارد. چگالی قلع سفید 28/7 و چگالی قلع خاکستری 75/5 گرم بر سانتی‌متر مکعب در C°20 است. قلع 10 ایزوتوپ پایدار دارد که در سنگ معدن یافت می‌شود.