مالکیت در معنای کلیِ آن مال و هر آن چیزی است که به فرد تعلق دارد و او حق هرگونه تصرف و بهرهبرداری قانونی از آن را دارد. یعنی مالک (دارندۀ مال) میتواند اموال خود را بفروشد، به دیگری ببخشد یا اجاره دهد؛ مثلاً مستأجر (کسی که خانه اجاره کرده) حق استفاده از ملک اجارهای را در مدت اجاره دارد، اما حق فروش آن را ندارد، زیرا مالک آن نیست. قانون اساسی ایران مالکیتِ مشروع را محترم میدارد و در مادۀ 31 قانون مدنی ایران آمده است: «هیچ مالی را از تصرف صاحب آن نمیتوان بیرون کرد، مگر به حکم قانون».
