اُمّ الصِبیان در فرهنگ عامۀ ایران، موجودی افسانه‌ای است. مردم ام‌الصبیان را دختر ابلیس می‌دانند و به‌شکل ماده دیوی با یک جفت پستان بزرگ پُر از شیر وصف می‌کنند. اعتقاد دارند که این دیو در ویرانه‌ها، کوهها و بیابانها زندگی می‌کند. او را عاشق نوزادان و کودکان می‌دانند و می‌گویند هر جا نوزاد یا کودکی تنها بیابد او را در آغوش می‌گیرد و با عشق و علاقه چنان سخت می‌فشارد که کودک بیمار می‌شود.
