لَرْگ درختی است خزان‌برگ و بومی آسیا. تاکنون 6 گونه از این درخت در جهان شناسایی شده است که از قفقاز تا جنوب شرقی آسیا انتشار دارد. لرگ در ایران یک گونه دارد که در نواحی جلگه‌ای جنگلهای شمال می‌روید. برخی از گونه‌های این درخت زینتی است. لرگ در نقاط مختلف شمال ایران و دره‌های زاگرس در استانهای لرستان و ایلام نامهای متفاوت دارد، مانند کُهُل و لارک.

لُرستان، استان یکی از تقسیمات کشوری جمهوری اسلامی ایران است. این استان از شمال به استان همدان، از شمال شرقی و شرق به استانهای مرکزی و اصفهان، از جنوب شرقی به استان چهارمحال و بختیاری، از جنوب به استان خوزستان و از جنوب غربی و غرب و شمال غربی به استانهای ایلام و کرمانشاه محدود است. مساحت آن 294 28 کیلومترمربع است.

لُرستان به معنای سکونتگاه طایفه‌های لر، سرزمینی تاریخی در جنوب غربی ایران است که تا پیش از حکومت صفویان، علاوه‌بر لرستان کنونی، استانهای امروزی چهارمحال و بختیاری، کهگیلویه و بویراحمد و ایلام را هم شامل می‌شد. صفویان برای تضعیف قدرت فرمانروایان لُر بزرگ و لُر کوچک، چهارمحال و بختیاری و کهگیلویه و بویراحمد را از قلمرو آنها جدا کردند. باقی‌ماندۀ سرزمین لرستان نیز در دورۀ قاجاریان به دو بخش پشتکوه (ایلام) و پیشکوه (لرستان) تقسیم شد. اکنون لرستان یکی از استانهای غربی ایران است.

نگاه کنید به زلزله

لُردِگان از شهرهای استان چهارمحال‌و‌بختیاری و مرکز شهرستان لردگان است. این شهر در حدود ۱۸۱ کیلومتری جنوب شهرکرد و ۶۵۴ کیلومتری جنوب غربی تهران قرار دارد. جمعیت لردگان براساس سرشماری سال ۱۳۹۵ ﻫ ش، 528 40 نفر برآورد شده است.

لُر یکی از طوایف بزرگ ایرانی است که در منطقه‌ای به وسعت 000 123 کیلومترمربع پراکنده است. لُرها در غرب، مرکز و جنوب ایران در استانهای لرستان، کهگیلویه و بویراحمد، چهارمحال‌‌وبختیاری، ایلام و خوزستان زندگی می‌کنند. شماری هم در استانهای قزوین، قم، مرکزی، همدان، تهران و اصفهان به‌سر می‌برند. واژۀ لور و لُر برای نخستین‌بار در قرن چهارم هجری در متنهای تاریخی آمده است. گروهی لُر را نام یک شخص و تبار لُرها را از او دانسته‌اند. برخی این واژه را برگرفته از لُهراسب (از شخصیتهای شاهنامه) می‌دانند. دسته‌ای از محققان بنابر شواهد فرهنگی و اجتماعی، لرها را تیره‌ای از کردها دانسته‌اند.