عَدَسک آبی گیاهی است آبزی، پایا (چندساله) و بومی نیمکرۀ شمالی و منطقههای استوایی. این گیاه در برکهها، حوضچهها و استخرهای آب شیرین و گاهی در آکواریُمها بهصورت شناور دیده میشود. تاکنون حدود 27 گونه از این گیاه شناسایی شده که 3 گونۀ آن در آبهای راکد و شیرین بیشتر جاهایِ ایران یافت میشود.
عَدل، احمدحسين (1277-1341ﻫ ش) از بنیانگذاران کشاورزی نوین و دانشکدۀ کشاورزی کرج و از پیشگامان اصلاح گیاهان در ایران است.
عَدل، شهریار (1394 -1322ﻫ ش) پژوهشگر تاریخ و باستانشناس ایرانی است که در ثبت آثار باستانی ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو نقشی مهم داشت.
عَبا بالاپوشی است بلند، گشاد و جلوباز و معمولاً بیآستین و گاه با آستینی کوتاه. پارچۀ عبا را از نخ پنبه، ابریشم، موی بز، پشمِ گوسفند و شتر یا ترکیبی از نخ پنبهای و پشمی میبافند. عبا پیش و پس از اسلام، پوشش رایج عربها بوده است. در ایران پس از اسلام رواج یافت، اما امروز تنها روحانیان شیعه عبا میپوشند. گاه برخی مردان سالمند ایرانی نیز در خانه یا هنگام عبادت، عبا بر دوش میاندازند.
عباسبن عبدالمطلب (فوت 32 ﻫ ق) عموی پیامبر اسلام و از تاجران و سیاستمداران مهم عرب بود. سلسلۀ خلیفههای عباسی (عباسیان) از نوادگان عباسبن عبدالمطلب بودند.
عَبَس نام هشتادمین سورۀ قرآن کریم است. در مکه بر پیامبر اسلام (ص) نازل شد و 42 آیه دارد. عبس یعنی ترشرویی و اخم کردن و نام سوره برگرفته از نخستین آیۀ آن است. در زبان فارسی عبوس در همین معنی به کار میرود .