عَطّار نِیشابوری (618-540 ﻫ ق) شاعر ایرانی و پیر شعر و نثر عرفانی ایران است. آثار او بهویژه دو اثر نامدارش، منطقالطیر و تذکرةلاولیا، دربردارندۀ دیدگاه او دربارۀ انسان و رابطۀ او با خدا و جهان هستی است. عطار را از نظریهپردازان عرفان ایران دانستهاند. نامش فریدالدین ابوحامد محمد است و چون پیشهاش عطاری بود با نام عطار نیشابوری شناخته است.
عاد نام قومی است که در هجده سورۀ قرآن کریم از آنان یاد شده است. بنابر قرآن قوم عاد در سرزمین اَحقاف (در جنوب شبهجزیره عربستان) ساکن بودند و پیامبرشان حضرت هود(ع)، از نوادگان حضرت نوح(ع) بود (سورههای هود، آیۀ 50 و اعراف، آیۀ 69). احقاف در عربی بهمعنی زمینی است که براثر توفان تپههای شنی در آن پدید آمده است. از قوم عاد در منابع پیش از اسلام نامی دیده نشده است.
عُقاب نام گروهی از پرندگان شکاری بزرگ از راستۀ شاهینسانان و خانوادۀ (تیرۀ) باز، عقاب و لاشخور است. عقابها در سراسر جهان بهجز جنوبگان وجود دارند. تاکنون حدود 74 گونه عقاب شناسایی شده است که 12 گونه از جنس آکویلا هستند و آنها را عقابهای حقیقی مینامند. در ایران، 9 گونه عقاب زندگی میکنند؛ 6 گونه از عقابهای حقیقی هستند به نامهای عقاب طلایی، عقاب شاهی (شاهباز)، عقاب جنگلی (خالدار کوچک)، عقاب تالابی (خالدار بزرگ)، عقاب دشتی (خاکی) و عقاب صحرایی (استپی) و سه گونۀ دیگر عقاب پَرپا، عقاب دو برادر و عقاب دریایی دُم سفید نام دارند.
عُثمانبن عَفّان (35 ﻫ ق-47 پیش از هجرت) سومین خلیفۀ مسلمانان است که از سال 23 تا 35 ﻫ ق (656-644 م) بر مسلمانان حکومت کرد.
عُرفی شیرازی (999-963 ﻫ ق) از پایهگذاران شیوۀ شعری است که آن را طرز تازه خواندهاند. بعدها این شیوه سبک هندی یا اصفهانی نامیده شد.
عوفی، سَدیدالدین محمد نویسندۀ ایرانی نیمۀ دوم قرن ششم و نیمۀ اول قرن هفتم هجری قمری است. مهمترین اثر او جوامع الحکایات و لوامع الروایات نام دارد.