قاصِدَک (گل قاصد) گیاهی است علفی، خودرو، پایا (چندساله) و بومی آسیا ـ اروپا (اوراسیا) که امروزه در بیشتر مناطق معتدل جهان در کناره جادهها، زمینهای بایر، شورهزارها، سواحل دریا و حتی در ارتفاعات میروید. این گیاه در ایران 57 گونه دارد که 9 گونۀ آن انحصاری ایران است، یعنی فقط در ایران میرویند.
قَبّانى، نِزار (Nizar Qabbani، 1998-1923م) شاعر نوپرداز و سياستمدار اهل سوريه است که بر شعر معاصر عرب تأثير بسيار گذاشت.
قاضی، محمد (1292-1376 ﻫ ش) از برجستهترین و پرکارترین مترجمان ایرانی است که آثار فراوانی از ادبیات جهان را از زبان فرانسوی به فارسی ترجمه کرده است. ترجمههای او بهویژه ترجمۀ رُمان دُنکیشوت از لحاظ کاربرد واژههای مناسب و بیان ممتاز، اهمیت و شهرت بسیار یافته است.
قائممقام، ابوالقاسم (1251-1193 ﻫ ق) ادیب، وزیر، سیاستمدار و اندیشمند تجددخواه دورۀ قاجاریان است که دارای افکار اصلاحطلبانه در امور کشورداری، اقتصاد و فرهنگ بود.
قُبَّةُالصَّخره نام بنا و گنبدی در محوطۀ مسجد الاقصٰی یا حرم شریف در بیتالمقدس است. صخرهای که زیر این قبه یا گنبد واقع است و هر سه دین بزرگ ابراهیمی آن را مقدس میدانند، نقطهای است که پیامبر اکرم(ص) از آنجا به سفر آسمانی (معراج) رفت و نخستین قبلۀ مسلمانان شد.
قاسِطین عنوانی است برگرفته از قرآن مجید، که امام علی(ع) و شیعیان آن را به معاویه و کسانی که در جنگ صفین با امام جنگیدند اطلاق کردهاند. قاسطین واژهای عربی از ریشۀ قَسَطَ بهمعنی ستمگر است. قدرتطلبی و دنیاپرستی از مهمترین ویژگیهای گروه قاسطین بود.