آبگَرمکُن وسیله‌ای است برای گرم کردن آب که از آن بیشتر در خانه‌ها استفاده می‌کنند. آبگرمکنها بیشتر گازی یا برقی هستند. برخی از آبگرمکنها مَخزَنی به‌شکل استوانۀ ایستاده دارند که آب در آن گرم و ذخیره می‌شود. بزرگی آبگرمکنها به مقدار مصرف آب گرم بستگی دارد.

آبِ‌ گرم چشمه‌ای است که آب آن گرم و دارای مواد معدنی بسیار است. دمای آب این چشمه‌ها دست‌کم بیش از دمای بدن انسان است. دمای آب بعضی از چشمه‌های آب گرم ممکن است به دمای جوشیدن آب هم برسد. مواد معدنی محلول در آب ممکن است سدیم کلرید، کلسیم بی‌کربنات، منیزیم اکسید، آهن، سیلیسیم اکسید، بور، فلوئور و برخی از مواد رادیواَکتیو باشد.

آب‌کُره به همۀ آبهایی گفته می‌شود که قسمتی از کرۀ زمین را تشکیل می‌دهند. آب اقیانوسها، دریاها، دریاچه‌ها، مردابها، رودها، آبهای زیرزمینی، توده‌های یخ و برف و حتی بخار آب جَوِّ زمین هر کدام جزئی از آب‌کره به شمار می‌آیند. اقیانوسها و دریاها، که نزدیک به سطح کرۀ زمین را پوشانده‌اند، بیشترین بخش آب‌کره را تشکیل می‌دهند.

نگاه کنید به آبکاری

آبکاری پوشاندن سطح یک جسم است با لایه‌ای سخت و نازک از یک فلز. جسم ممکن است از فلز، پلاستیک، چینی، شیشه یا موادی مانند آنها باشد. آبکاری بیشتر از راه اِلِکترولیز انجام می‌گیرد. طلا، نقره، مس، روی، کروم، نیکل، و قلع از متداول‌ترین فلزهای پوشش‌دهنده هستند. آبکاری بیشتر برای جلوگیری از خوردگی و سایِش، بهتر کردن ظاهر از نظر رنگ و جَلا، به دست آوردن خواصی ویژه‌، مانند بازتاب نور، رسانایی الکتریسیته یا سختی مناسب، و افزایش ابعاد جسم انجام می‌شود. آبکاری را آب ‌دادن و آبِ فلزکاری نیز می‌گویند.

آبکار، کلارا (1375-1294 ﻫ ش) نقاش و نگارگر ایرانی است. دو تابلو یوسف و زلیخا و شیخ صنعان و دختر ترسا از آثار مشهور اوست.