آکاسیا درخت یا درختچهای است بومی سرزمینهای گرم و نیمهگرم جهان. تاکنون نزدیک به هزار گونه از این گیاه شناخته شده است که 7 گونه از آن در جنوب ایران میروید. گونهای از آن در خوزستان بهسبب خوشبو بودن گلهایش مُشک نامیده میشود.
آققویونلو اتحادیهای از تُرکَمَنها بودند که سلسلهای از امیران ترکمن بایندر ریاست آن را در دست داشتند و از سال 872 تا 908 ﻫ ق بر قسمتهایی از ایران فرمانروایی کردند. میگویند بر پرچم این طایفه گوسفندی سفید نقش شده بود و ازاینرو آنان را آققویونلو (دارندۀ گوسفند سفید) میخواندند. امیران آققویونلو، در اوج قدرت، بر سرزمینهای اَرمَنستان، آذربایجان، عِراق، فارس، آناتولی، کرمان و عِراق عَجَم فرمان میراندند. بنیانگذار سلسلۀ امیران آققویونلو ابوالنصر امیرحسن بِیگ، مشهور به اوزون حسن، بود که ریاست طایفۀ آققویونلو را بر عهده داشت.
آققَلا (آققلعه) از شهرهای استان گلستان و مرکز شهرستان آققلا است. این شهر در 19 کیلومتری گرگان، مرکز این استان، و 421 کیلومتری تهران واقع است. جمعیت آققلا 116 35 نفر است (سرشماری سال 1395ﻫ ش).
آقطی گیاهی است که در آسیا، اروپا، شمال افریقا و امریکای شمالی میروید. چندین گونه دارد که بعضی از آنها بهصورت گیاه علفی و بعضی بهصورت درختچهاند و از آنها بهعنوان گیاه زینتی،پَرچین و بادشکن در کشتزارها استفاده میشود. چوب بعضی از گونههای آقطی سخت و محکم است و در ساختن اشیای ظریف به کار میرود. در طب سنتی، از قسمتهای مختلف این گیاه برای درمان بعضی از بیماریها استفاده میشود.
آقا میرَک (میرجلالالدین اصفهانی) نقاش و تذهیبکار ایرانی قرن دهم هجری قمری است. او به میرک اصفهانی نیز شهرت داشت. برای آنکه با روحالله میرک خراسانی، که در هرات میزیست و استادِ کمالالدین بهزاد بود، اشتباه نشود او را میرک دوم نیز نامیدهاند.
آقامحمدخان بنیانگذار و نخستین شاه سلسلۀ قاجاریان است که از سال 1200 ﻫ ق تا آخرین روزهای سال 1211 ﻫ ق بر ایران فرمانروایی کرد.