اقیانوس آرام بزرگ‌ترین و عمیق‌ترین اقیانوس جهان است که از اقیانوس منجمد شمالی تا جنوبگان گسترده است. پیرامون آن را قاره‌های امریکای شمالی و امریکای جنوبی از شرق، جنوبگان از جنوب، و آسیا و استرالیا از غرب دربرگرفته‌اند. اقیانوس آرام از سمت شرق از راه کانال پاناما و گذرگاه دریک، به اقیانوس اطلس می‌پیوندد. از سمت شمال، از راه تنگۀ برینگ به اقیانوس منجمد شمالی و از سمت غرب به اقیانوس هند متصل می‌شود. فردیناند ماژلان، دریانورد پرتغالی، نخستین‌بار این اقیانوس را آرام نامید. زیرا پس از آنکه از تنگۀ ماژلان، در جنوب امریکای جنوبی، گذشت و وارد این اقیانوس شد در مدت چهار ماه که کشتیهایش در جستجوی ساحل به پیش می‌رفتند، اقیانوس همواره آرام بود. بعضی از جغرافی‌دانان نیز به‌سبب پهناوری بسیار زیاد این اقیانوس، آن را کبیر (بزرگ) خوانده‌اند. جغرافی‌دانان بخشی از این اقیانوس را که بالای خط استوا قرار دارد، اقیانوس آرام شمالی و بخشی را که زیر خط استواست، اقیانوس آرام جنوبی می‌نامند.
اُقیانوس پهنۀ بسیار گسترده و به‌هم‌پیوستۀ آب شور است که نزدیک به سطح کرۀ زمین را پوشانیده است. دریاها قسمتی از آبهای اقیانوس‌اند که در کرانه‌های قاره‌ها قرار گرفته‌اند. قاره‌ها این پهنۀ گستردۀ آب را به پنج بخش تقسیم کرده‌اند. هر یک از این بخشها را اقیانوس می‌نامند. این پنج اقیانوس عبارت‌اند از: اقیانوس آرام، اقیانوس اطلس، اقیانوس هند، اقیانوس منجمد شمالی و اقیانوس منجمد جنوبی.
اِقلیم شرایط آب و هوای منطقه‌ای از کرۀ زمین است در زمانی طولانی و نسبتاً پایدار. این شرایط وضع دما، رطوبت، ابر، باد، بارش، پوشش برف و مانند آنها را شامل می‌شود. عوامل پدیدآورنده و تغییردهندۀ اقلیم هر منطقه عبارت‌اند از: عرض جغرافیایی، پراکندگی آبها و خشکیها، پستیها و بلندیها، بادها و جریانهای دریایی. دانشمندان براساس یک سنت قدیمی، کرۀ زمین را به پنج منطقۀ اقلیمی اصلی تقسیم کرده‌اند: منطقۀ استوایی، منطقۀ معتدل شمالی، منطقۀ معتدل جنوبی، منطقۀ قطبی شمالی و منطقۀ قطبی جنوبی. هریک از این منطقه‌ها چند اقلیم متفاوت دارد که در مجموع دوازده اقلیم به‌وجود می‌آورند. پوشش گیاهی، انواع جانوران و شیوه‌های زندگی انسانها در هر اقلیم با ویژگیهای آن اقلیم هماهنگ می‌شود.
اُقلیدِس از مشهورترین ریاضی‌دانان یونان باستان و از معلمان مدرسۀ اسکندریه است. دربارۀ زندگی او اطلاع اندکی در دست است. در قرن سوم پیش از میلاد می‌زیسته است، اما تاریخ و محل تولد و مرگ او به‌طور دقیق معلوم نیست. گفته‌اند که او مقدمات ریاضیات را در شهر آتن فراگرفت. سپس به مصر رفت و در زمان حکومت بطلمیوس اول، نخستین پادشاه مقدونی مصر قدیم، در مدرسۀ اسکندریه که از 328 تا 285 ق م رونق داشت، ریاضیات درس می‌داد. بعضی از پژوهشگران نیز گفته‌اند که خود او از بنیان‌گذاران این مدرسه بوده است.
اِقلید از شهرهای استان فارس و مرکز شهرستان اقلید است. این شهر در حدود 273 کیلومتری شیراز، مرکز استان فارس، و 676 کیلومتری تهران واقع است. جمعیت آن 341 44 نفر است (سرشماری سال 1395 ﻫ ش).
اِقطاع زمین یا سرزمینی بایر یا آباد بود که خلیفه یا پادشاه به یکی از سرداران، امیران یا بزرگان کشور واگذار می‌کرد تا از درآمد آن حقوق خود و سپاهیان و کارکنان دستگاهش را فراهم کند. اقطاع گاهی زمینی برای کشاورزی، یک یا چند روستا، شهری کوچک و یا سرزمینی بزرگ بود. کسانی را که زمین یا سرزمینی به آنان واگذار می‌شد اقطاع‌دار می‌خواندند. اقطاع را قَطیعه یا نانپاره نیز می‌نامیدند.