اِبنِ بَطوطَه (779-703 ھ ق) جهانگرد مسلمان مراکشی است. نامش محمّد بود و به اِبنِ بَطوطَه یا اِبنِ بَطّوطَه شهرت یافت.

اِبنِ بابِوَیه (ابن بابویه) فَقیه و مُحَدِّث شیعۀ قرن چهارم هجری قمری است. نامش اَبوجَعفر محمّد قُمی بود که به اِبن بابِوَیه یا ابن بابویه و صَدوق یا شِیخِ صَدوق شهرت یافت.

ابنِ‌ اسفندیار، محمدبن حسن تاریخ‌نگار ایرانی اواخر قرن ششم و اوایل قرن هفتم هجری قمری است. اثر او، تاریخ طبرستان، کهن‌ترین کتاب موجود در تاریخ این سرزمین به زبان فارسی است.

اِبنِ اَثیر، عزالدین ابوالحسن علی (630-555 ھ ق) ادیب و تاریخ‌نویس و محدِّث مسلمان عرب است.

نگاه کنید به نهج البلاغه

اِبنِ اَبی اُصَیبِعَه، احمد بن قاسم (668-600 ھ ق) پزشک و زندگینامه‌نویس مسلمان عرب است. خاندان اِبنِ اَبی اُصَیبِعَه از خاندانهای دانشمند سوریه به‌شمار می‌رفت.