اِحتِمال شاخه‌ای است از ریاضیات که به اندازه‌گیری امکان وقوع بعضی از رویدادها می‌پردازد. نتیجۀ بسیاری از رویدادها را پیش از وقوع می‌توان پیش‌بینی کرد. مثلاً وقتی سکه‌ای را به هوا می‌اندازیم یقین داریم که به زمین خواهد افتاد. اما نتیجۀ بعضی از رویدادها را پیش از وقوع به‌درستی نمی‌توان پیش‌بینی کرد. وقتی که سکه‌ای را به هوا می‌اندازیم، به‌درستی نمی‌دانیم که به پشت به زمین خواهد نشست یا به رو. احتمال به اندازه‌گیری امکان به پشت یا به رو نشستن سکه می‌پردازد. اگر میان چند عدد، مثلاً عددهای یک تا پنج، برای تعیین یکی از آنها قرعه‌کشی شود، تنها یک عدد برحسب تصادف به‌دست خواهد آمد، اما تا پیش از قرعه‌کشی نمی‌توان یقین داشت که آن عدد کدام خواهد بود. هرگاه از کیسه‌ای که در آن تیله‌های قرمز و سبز وجود دارد، چشم‌بسته، تیله‌ای را بیرون بیاوریم، رنگ آن برحسب تصادف قرمز یا سبز خواهد بود، اما تا پیش از بیرون آوردن تیله نمی‌توانیم یقین داشته باشیم که چه رنگی خواهد بود. احتمال به تجزیه و تحلیل نتیجۀ رویدادهایی از این قبیل می‌پردازد.

اِحتِراق اکسید شدنِ سریعِ ماده‌ای است سوختنی که ممکن است به حالت گاز،مایع و یا جامد باشد. این‌گونه اکسید شدن را سوختن نیز می‌نامند. احتراق معمولاً سبب پدید آمدن گرما، نور و شُعلهمی‌شود، مانند سوختن نفت یا آتش گرفتن کاغذ. هر نوع واکنش شیمیایی را هم که با گرما و نور همراه باشد اِحتراق نامیده‌اند، مانند ترکیب شدن گاز کلُر با هیدروژن که بدون دخالت اکسیژن، تولید نور و گرما می‌کند.

اِجماع از دلیلهای چهارگانۀ فقه اسلامی است و آن اتفاق نظر علمای دین دربارۀ یک حکم فقهی یا یک امر دینی است. سه دلیل دیگر عبارت‌اند از: کتاب (قرآن)، سُنَّت (گفتار، رفتار و تقریر پیامبر) و عقل. در مذهب تَشَیُّع، سنت شامل گفتار و رفتار امامان معصوم نیز می‌شود. منظور از اجماع این است که از راه تحقیق معلوم شود که همۀ علمای دین در یک موضوع اتفاق نظر دارند. در این صورت این نظر پذیرفته می‌شود، به‌ویژه اگر در قرآن و سنت دربارۀ آن، مطلبی پیدا نشود.

اِجتهاد اصطلاحی است اصولی و به‌معنی کوششی خاص است که فقیه به‌کار می‌برد تا حکم فرعی فقهی را از دلیلهای تفصیلی آن به دست آورد.

اُجاق وسیله‌ای است برای تولید گرما که معمولاً از آن برای پختن غذا استفاده می‌شود. اجاق را از گِل، آجر، سنگ و فلز و به اندازه‌ها و شکلهای گوناگون می‌سازند. گرمای اجاق ممکن است از چوب، نفت، گاز، الکتریسیته یا هر منبع گرمازای دیگر به دست آید. رایج‌ترین انواع اجاق عبارت‌اند از: اُجاق هیزُمی، اجاق نفتی، اجاق گازی و اجاق الکتریکی (برقی). اجاقهای نفتی یا گازی کوچک را چراغ خوراک‌پَزی نیز می‌نامند.

اِجاره در اصطلاح حقوقی، نوعی عقد است که طبق آن شخصی در برابر پرداخت مالی معین در زمان معین از منافع چیزی که متعلق به دیگری است استفاده می‌کند. مالک آن چیز را موجِر، استفاده‌کننده از منافع آن را مُستَأجِر،خود آن چیز را موضوع اجاره و مالی را که مستأجر به موجر می‌پردازد مالُ‌‌الاِجاره (اجاره بها) می‌نامند. موضوع اجاره ممکن است خانه، دکان، زمین، حیوان، اتومبیل، لباس یا چیزهایی مانند آنها باشد.