ارمنستان، جمهوری کشوری است کوچک در جنوب غربی کوههای قفقاز که تا سال 1991 م، از جمهوریهای اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی به‌شمار می‌آمد. این کشور از شمال به گُرجِستان، از شرق به جمهوری آذربایجان، از جنوب به ایران و از غرب به ترکیه محدود است. جمهوری ارمنستان قسمتی از سرزمین تاریخی ارمنستان است. مساحت این کشور 800 29 کیلومتر مربع و پایتخت آن ایروان است.

اَرمَنِستان سرزمینی تاریخی در غرب آسیاست که از روزگاران کهن ارمنیها در آن زندگی می‌کرده‌اند و اکنون بخشی کوچک از آن جمهوری ارمنستان را دربرمی‌گیرد. بخش بزرگ‌تر آن منطقۀ شمال شرقی کشور ترکیه را تشکیل می‌دهد.

اُرمَک درختچه‌ای است که در سرزمینهای خشک و کویری سراسر جهان، بیشتر در آسیا و امریکا، می‌روید. تاکنون 65 گونه از این گیاه در جهان شناخته شده است که 10 گونۀ آن در دامنۀ کوهستانهای خشک و کویرهای مرکزی ایران یافت می‌شود. این گیاه را در ایران ریش‌بُز هم می‌نامند.

نگاه کنید به مسجد علیشاه

اَرگ بَم قلعه‌ای بزرگ است در کنار شهر بم، در استان کرمان. این قلعه در روزگار ساسانیان (656-226م) بنا شده و از قلعه‌های مهم نظامی به شمار می‌رفته است.

اَرگ مکان استقرار بناهای حکومتی است که در مرکز شهرهای قدیم یا درون قلعه‌های بزرگ قرار داشت و کاخ پادشاه یا حکمران، سازمانهای دولتی، خزانه و زندان شهر را دربرمی‌گرفت. شهرهای قدیم ایران معمولاً از سه بخش اصلی تشکیل می‌شدند: حومه، شهرستان و ارگ. حومه یا رَبَض، بخش بیرونی شهر را تشکیل می‌داد که بازارها و کاروانسراهای شهر در آن قرار داشتند. شهرستان یا شارِستان بخش میانی شهر بود که خانه‌های مردم شهر را دربرمی‌گرفت. ارگ یا اَرک، که کُهندِژ یا قُهَندِز نیز نامیده می‌شد، در مرکز شهر جای داشت و بخش اداری و انتظامی شهر را در خود جای می‌داد.