اِبنِ طولون (953-880 ھ ق) فقیه و تاریخ‌نویس مسلمان اهل سوریه است. نامش محمّد بود و به ابن طولون شهرت یافت.
اِبنِ شَهرآشوب دانشمند شیعه در علم فقه و حدیث در قرن ششم هجری قمری است. نامش اَبوجَعفر مُحَمدِبنِ علی بود. چون پدربزرگش شهرآشوب نام داشت به ابن شهرآشوب مشهور شد.
اِبنِ سینا (428-370 ھ ق) فیلسوف، پزشک، ریاضی‌دان و ستاره‌شناس ایرانی است. نامش ابوعلی حسین و نام پدرش عَبدُالله بود و یکی از نیاکانش سینا نام داشت. به‌همین‌سبب به ابن سینا یا ابوعلی سینا شهرت یافته است.
اِبنِ رُشد (595-520 ھ ق) فیلسوف، پزشک و دانشمند مسلمان است. نامش اَبوالوَلید محمّد، نام پدرش احمد، و نام پدربزرگش محمّدبنِ رُشد بود. به‌همین‌سبب به اِبنِ رُشد شهرت یافته است.
اِبن خَلَّکان (681-608 ھ ق) فقیه، ادیب و تاریخ‌نویس مسلمان است. نامش احمد بود و به اِبنِ خَلَّکان یا اِبنِ خَلِّکان شهرت یافت.
اِبنِ خَلدون (808-732 ھ ق) سیاستمدار، جامعه‌شناس، تاریخ‌نویس و فیلسوف مسلمان عرب است. نامش عَبدالرَّحمان بود و به نام یکی از نیاکانش، خَلدون، به ابن خلدون شهرت یافت.