مُسَمَّط از انواع قالبهای شعر فارسی است که قافیۀ مصراعهای هر بند یکسان است. بهجز مصراع آخر بند که قافیۀ متفاوت دارد. این قافیه در مصرع آخر هر بند تکرار میشود. مسمط براساس شمار مصرعهای هر بند، نامگذاری شده است. شاعران بنا به ذوق خود مسمط را در بندهای سه، چهار، پنج و شش مصراعی سرودهاند.
