اَفشار نام یکی از ایلهای ترکان غُز (اوغوز توغوز) است. به‌عقیدۀ کاشغری در دیوان لغات التُرک، این ایل به‌نام اوشار یا اَفشار، نوۀ یولدوزخان، سومین پسر اوغوزخان ترک و نخستین رئیس و بزرگ ایل، افشار نامیده شده است. ایل افشار نخست چادرنشین بود و در دشت قِپچاق، در شمال و شرق دریای خزر، زندگی می‌کرد. این ایل در قرن پنجم هجری قمری، در دورۀ سلجوقیان، همراه با طایفه‌های دیگر غز کوچ کرد و در آسیای صغیر، سوریه و ایران پراکنده شد.
