مُباهله واژهای عربی است بهمعنای یکدیگر را نفرین کردن در پیشگاه وجودی که به او ایمان داریم. در اصطلاح به موقعیتی گفته میشود که دو تن یا دو گروه دربارۀ موضوعی با یکدیگر اختلاف پیدا میکنند، و پس از بحث و گفتگوی بیحاصل در محلی معین حاضر میشوند و از خداوند میخواهند تا دروغگو را رسوا و به عذاب خویش گرفتار سازد. سنت مباهله از زمانهای گذشته در میان جوامع بشری بهویژه سامیها رواج داشته و برای اثبات حقیقت انجام میشده است. مباهلۀ مشهور در تاریخ اسلام (در 24 ذیالحجه سال 9 ﻫ ق) میان پیامبر(ص) و مسیحیان نَجران در مدینه به وقوع پیوسته است. در این مباهله حقانیت دعوت پیامبر(ص) و فضیلت و برتری اهل بیت ایشان به اثبات رسیده است.
